Al in 2017 kregen we een aanbod om Spirit (Superior Son of Larry) over te nemen. Maar we hadden toen eigenlijk geen extra paarden nodig. Meerdere keren hadden we contact met de eigenaar en konden we ook een Quarter horse van hen overnemen. En tenslotte hadden we in juli 2018 het gevoel dat we deze 165 cm grote American Paint ruin uit 2008 eens moesten gaan bekijken.
We werden natuurlijk meteen verliefd op hem, de lieve grote reus met 2 blauwe ogen. Helaas wilde hij niet op de trailer komen. Anders liep dus 80 km met hem mee om thuis te komen.
Eenmaal op zijn nieuwe adres en geïntroduceerd bij de kudde, begon de training. Hij zou ervaring hebben met het rijden in de paddock en buiten maar het bleek dat Spirit erg onzeker was met het zadel. We konden op zijn rug gaan zitten, na veel trainen en rust. Maar toen we eenmaal op zijn rug zaten, konden we er niet meer af komen… Dat was iets wat we nog nooit eerder hadden gezien! Er moet hem in het verleden iets overkomen zijn (alsof er iets vastzat ..).
Dus gingen we verder met trainen zonder zadel en dat ging goed. Hij heeft nog veel trainingsuren nodig. Toch krijgt hij regelmatig een paniekaanval en begint hij aan een rodeo… Dat is natuurlijk niet de bedoeling!

We dachten dat we in mei 2020 iemand hadden gevonden die grondwerk met hem wilde doen en ook met hem kon ‘communiceren’. En tijdens die communicatie met hem kwamen daar niet zulke prettige ervaringen uit het verleden naar voren. Uiteindelijk vond ze zijn opvliegende karakter te moeilijk en te spannend om mee om te gaan. Dus hij kwam terug in oktober 2020 en heette toen Spirit (in plaats van Texas). Die naam had hij zelf aangegeven in een van de ‘gesprekken’ met haar. We gaan door met rechtrichten maar het uitgangspunt is niet per se om met hem te rijden. Hij is ook een hele lieve kerel die graag aandacht heeft maar het wel een beetje spannend vindt. Het is ook een spiritueel paardje dus zal op andere manieren zijn lessen en bijdrage leveren aan de ranch.